%0 Journal Article %T تغییرات زمانی و مکانی ضریب فرسایندگی در جنوب‌غرب ایران %J مجله پژوهش‌های حفاظت آب و خاک %I دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان %Z 2322-2069 %A ترابیان مقدم, الهه %A نادری, مهدی %A محمدی, جهانگرد %A فتاحی, روح الله %D 2014 %\ 10/23/2014 %V 21 %N 4 %P 139-157 %! تغییرات زمانی و مکانی ضریب فرسایندگی در جنوب‌غرب ایران %K پهنه‌بندی ضریب فرسایندگی باران %K تغییرات زمانی و مکانی %K جنوب غربی ایران %R %X شاخص فرسایندگی باران مهمترین عامل تاثیرگذار بر فرسایش خاک است.این پژوهش با هدف تعیین تغییرات مکانی و زمانی انرژی فرسایندگی باران در جنوب غرب ایران انجام شده‌است. خصوصیات بیش از 10000 رگبار مربوط به 27 ایستگاه سینوپتیک در جنوب غرب ایران مورد استفاده قرار گرفت و انژری جنبشی (E) و حداکثر شدت بارندگی 30 دقیقه‌ای (I30) رگبارها محاسبه ومتوسط شاخص فرسایندگی ماهیانه و سالیانه برای کلیه ایستگاه‌ها تعیین شد. پهنه‌بندی تغییرات مکانی به روش اسپلاین انجام گرفت. نتایج نشان دادند که ضریب فرسایندگی باران در ماه‌های مختلف از شمال به جنوب و از غرب به شرق کاهش می‌یابد. بالاترین و پایین‌ترین ضریب فرسایندگی سالیانه به ترتیب برابر 39/26 و 11/6 MJ.mm.ha-1.h-1.yr-1 و به ترتیب متعلق به ایستگاه‌های ایوان (استان ایلام) و ایستگاه بروجن (استان چهارمحال و بختیاری) می‌باشد. از نظر زمانی بالاترین ضریب فرسایندگی برابر با7/183 MJ.mm.ha-1.h-1.yr-1 است که در فصل زمستان رخ می‌دهد. وجود ضرائب همبستگی معنی‌دار بین میانگین‌های سالانه مقادیر بارش و شدت بارش و ضرائب فرسایندگی مرتبط با آن دوره‌های زمانی به ترتیب برابر 94/0 و 93/0 می‌باشند که تخمین میانگین‌های سالانه ضرائب فرسایندگی باران را به کمک مقادیر بارش تسهیل می‌نمایند. نتایج نشان دادند که استفاده از میانگین‌های بارش و شدت بارش سالیانه در یک مدل رگرسیون چندگانه برای بر‌آورد ضرائب فرسایندگی سالیانه قابل اعتمادتر از هنگامی است که از معادلات رگرسیون ساده برای این منظور استفاده شود. %U https://jwsc.gau.ac.ir/article_2012_88543f37004b1d47d23383026156dced.pdf